Başta bu sayfa olmak üzere pek çok platformda sürekli aynı konuyu ele alıyorum. Elbette ki ben de farklı konulardan bahsetmek isterim. Ama kendimizi anlatmaya çalışmaktan diğer işlerimizi anlatmaya fırsat kalmıyor…
“Her şeyin fazlası zarar” der atalarımız. Ekmeğin ve suyun fazlası zarar olduğu gibi; korumacılığın da, iyi niyetin de faydası zarardır. Bu durumu en çok yaşayanlardan biri de benim. Senelerce engelli olmam nedeniyle kimse kendimi zorlamamı istemedi. Çok yürüdüğüm için “Bu kadar yürüme, yorulursun” dediler. Taşıyabileceğim ağırlıkta eşya taşımak istedim, “Aman incinirsin” dediler. Dediler de dediler… Ya hu benim aklım yok mu? Sizce ben 28 yıldır neyi yapıp neyi yapamayacağımı hâlâ öğrenemedim mi? Yorulmadan emek olur mu? Zahmet çekmeden gelişim olur mu?
- STK’da gönüllü oluyorsun bir iş yapılırken “Sen yorulma” deniyor. İş yapmayacaksam niçin buradayım?
- Spora başlıyorsun “Aman ağır kaldırma” deniyor. Sürekli aynı ağırlıkta çalışacaksam nasıl gelişeceğim?
- Kendini geliştirmek için bir şeyler yapmaya başladığında “Kendini çok yoruyorsun” deniyor. Yorulmadan nasıl gelişeceğim?
- Bir şeyler yapmak; bir proje, bir başarı ortaya koymak istediğinde “Yahu otur işte” deniyor.
Ve hepsinden daha komiği; tüm bunlara gerekçe olarak “Biz seni düşünüyoruz” deniyor…
Lütfen, beni düşünmeyin! Sizin beni düşünmeniz eğer beni gelişmekten alıkoyacaksa, beni bir konfor alanına hapsedecekse lütfen, beni düşünmeyin. Çünkü sizin “beni düşünerek” önüme koyduğunuz “olmaz”lar; bana engel oluyor.
Biliyorum, engelimden dolayı bana daha hassas davranma gereksinimi duyuyor ve beni başıma gelmesi muhtemel sorunlardan korumak istiyorsunuz. Fakat, maalesef ki farkında olmadan benim ve daha nice engellinin hayatta bir şeyler başarmasını konfor alanına hapsetmek sureti ile engel oluyorsunuz…
- “Sen yorulma”,
- “Sen zahmet etme”,
- “Çok çalışma”,
- “Kendini yormana izin veremem”,
- “Sen yapamazsın”,
- “Fazladan çalışma yapamazsın”,
- “Üretme”
diyerek kaç kişinin başarı ve gelişimine engel oldunuz, farkında mısınız?
Biz kendi kapasitemizi biliyoruz. Neyi yapıp, neyi yapamayacağımızı çoğunlukla ebeveynlerimizden bile iyi biliyoruz. Lütfen, hiçbir surette sözünü dinlemediğiniz engellilerin bari kendisi ile ilgili konularda sözünü dinleyin. Zira biz potansiyelimizi gerçekleştirmek istiyoruz…
Toplumda engelleri aşmaya buradan başlamak gerekiyor kanımca…
